من که امشب سرخوش و مستم خدا یار من است

گاه بر پا، گاه بر دستم خدا یار من است

ساقیا پر کن قدح را چون که من از بهر دوست

باز امشب توبه بشکستم خدا یار من است

گر چه از من دور باشد آن مه شیرین لقا

من به پایش سخت بنشستم خدا یار من است

او که بشکستست، دل را، شب همه شب تا سحر

باز دل بر مهر او بستم خدا یار من است

گر چه زان یارم غمی سنگین به دل دارم ولی

راه شِکوِه سخت تر بستم خدا یار من است

من چه نالم از فراق و دوری و رنج و الم

چون که با یادش همی مستم خدا یار من است

گو به وارش، وارشا سستی مکن در راه عشق

چون سر عهد و وفا هستم خدا یار من است

نوشته : وارش 11:20 1390/10/29