مها قلبت پر از مهر و وفا بود

نگاهت بر دل مسکین شفا بود

دو چشمون سیاهت پر زغمزه

دو زلفونت نگین کبریا بود

شمیم عطر تو در کوی و برزن

به چشمون ترم چون توتیا بود

به لبخندی ربودی دل ز ما لیک

مگو تیر کمان ابرو خطا بود

به رویا دیدمت آغوش باز است

ولی رویا همه سهم گدا بود

گرقتم دامنت با صد تمنا

شکستی قلب وارش این جفا بود

دریغا چون نسیم صبحگاهی

برفتی گر چه فریادم رسا بود

نوشته : وارش 15:30 1394/01/03